امشب شب من است، مرا انتخاب کن

مهمان من تمامی این ها و پای من

قلیان و چای مشتریان را حساب کن

تمثال شاعرانه درویش را بکَن

عکس مرا بگیر و به سینه دیوار، قاب کن

هِی! قهوه چی! شراب به قلیان من بریز

جای ذغال، روشنش از آفتاب کن

انگورهای تازه عشقی که داشتم

در خُمره های کهنه بخوابان، شراب کن

از خون آهوان بده اکنون که تشنه ام

ماهیچه فرشته برایم کباب کن

از نشئه خلسه ای بده، از سُکر جرعه ای

افیون و می بیار، بساز و خراب کن

دستم تهی ست هرچه برایم گذاشتی

با خنده های مشتریانت حساب کن