مجنون نمـــای مردم عالـــــم نمی شوم
اين اولين خطای تو، حوای سنگ دل!
پنداشتــی بدون تـــــو آدم نمی شوم
بعد از تــــــــو ای خــــــــزان زده ديگر برای هر
شب بوی تشنه لب شده شبنم نمـــی شوم
دل خور نشو عزيز از اين خلق بی خيال
گفتم كه بی تو پاپی خلقـم نمی شوم
آه ای نگاه های تماشــــــــا، خدا وكيل!
علاف چشم های شما هم نمی شوم
بگذار صـادقــــــانه بگــــويـــــــم بدون تـــــو...
هر كار می كنم… نه... نه... آدم نمی شوم