دیگران نازند و تو از نازنینان ، نازتر
چنگ بردار و شب ما را چراغان کن که نیست
چنگـی از تــو چنگ تر ، یا ســـازی از تو سازتر
قصه ی گیسویت از امواج ِ تحریر ِ قمر
هم بلند آوازه تر شد ، هم بلند آوازتر
گشته ام دیوان حافظ را ولی بیتی نداشت
چــون دو ابـروی تـــو از ایجـــاز ، با ایجـــازتر
چشم در چشمت نشستم ، حیرتم از هوش رفت
چشــم وا کردم بـــه چشم اندازی از ایـــن بازتر
از شب جادو عبورم دادی و ، دیدم نبود -
جادویــی از سِحر چشمان تو پُر اعجازتر
آن کـــه چشمان مرا تَر کـــرد ، اندوه ِ تو بود
گر چه چشم عاشقان بوده ست از آغاز ، تَر
