دو دل نباش جنون ،امتحان نمی خواهد
نترس ،دست خودت را به سوی چشمه ببر
که عمق بخشش او ريسمان نمی خواهد
نبند روسری ات را به وقت بوسيدن
تنی به آب زدن بادبان نمی خواهد
ببند روسری آبی خودت را،نه
زمينه ی تن تو ،آسمان نمی خواهد
به من ببخش تنت را و چشم خويش ببند
نبرد يک طرفه ديدبان نمی خواهد
کمی زمان بده تا سير صورتت بکنم
ولی نه،درک تصور،زمان نمی خواهد
اگر که دست لطيف ترا برنجاند
خمير کن،تن من استخوان نمی خواهد
کدام مدعی،خانه خواه و خودخواه است
که سيل عشق تو را بی امان نمی خواهد
برای مست شدن ديدن لبت کافی ست
شراب جامد تو استکان نمی خواهد
